Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι μια δυσάρεστη ασθένεια που έχει μακρά και συχνά ανεπαίσθητη ανάπτυξη. Η ασθένεια εμφανίζεται λόγω διαταραχής της φυσιολογικής λειτουργίας και εκφυλιστικής καταστροφής μέρους των σπονδύλων. Σε αντίθεση με τις αυχενικές και οσφυϊκές περιοχές, η θωρακική περιοχή είναι πολύ λιγότερο επιρρεπής σε οστεοχόνδρωση λόγω της χαμηλής κινητικότητάς της.
Συμπτώματα θωρακικής οστεοχονδρωσίας 1 βαθμού
Η οστεοχόνδρωση πρώτου βαθμού δεν παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά συμπτώματα, έτσι ένα άτομο αποφασίζει να επισκεφτεί έναν γιατρό. Συχνά η αναδυόμενη ασθένεια συγχέεται με άλλες παθολογίες στο σώμα: αρρυθμία, πνευμονία, γαστρίτιδα. Λόγω της αδράνειας η νόσος εξελίσσεται και αποκτά πιο σοβαρή κλινική εικόνα.
Η σχεδόν ασυμπτωματική πορεία της οστεοχονδρωσίας 1ου βαθμού εξηγείται από τις ιδιαιτερότητες της δομής της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα συμπτώματα που είναι καλύτερο να προσέξετε όταν εμφανιστούν:
- Αίσθημα πόνου στην περιοχή του θώρακα. Μπορεί να συγχέεται με τη μεσοπλεύρια νευραλγία.
- Άβολη ανάκρουση στον ώμο.
- μυρμήγκιασμα στην καρδιά, τα νεφρά ή το στομάχι.
- Απουσία εμφανών συμπτωμάτων πόνου στη σπονδυλική στήλη.
Στο στάδιο 1, υπάρχει μόνο συμπίεση και μείωση της ελαστικότητας του χόνδρινου μεσοσπονδύλιου ιστού. Η σπονδυλική στήλη παραμένει αρκετά κινητή. Η διάγνωση είναι δύσκολη λόγω του γεγονότος ότι η νόσος εκδηλώνεται κυρίως σε άλλα σημεία του σώματος χωρίς να εκδηλώνεται κάποια παθολογία στην άμεση περιοχή.
Συμπτώματα θωρακικής οστεοχόνδρωσης βαθμού 2
Η μετάβαση της νόσου στο στάδιο 2 σημαίνει μείωση του ύψους του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ως αποτέλεσμα, η σπονδυλική στήλη χάνει τη σταθερότητα και οι σπόνδυλοι αποκτούν ανθυγιεινή κινητικότητα. Σε αυτό το στάδιο, οι ασθενείς αισθάνονται έντονο πόνο, που υποδηλώνει προβλήματα στη σπονδυλική στήλη.
Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής 2ου βαθμού, σε αντίθεση με τη νόσο 1ου βαθμού, συνοδεύεται από παθολογικές αλλαγές που δύσκολα επαναφέρονται σε υγιή κατάσταση. Τα μορφολογικά συμπτώματα της νόσου εκδηλώνονται με τη μορφή ρήξεων κάψουλας και σχηματισμού προεξοχών. Ένα συνηθισμένο γεγονός σε αυτό το στάδιο είναι η εμφάνιση ρήξης στον ινώδη δακτύλιο. Ως εκ τούτου, οι οδυνηρές αισθήσεις γίνονται σαφώς αισθητές απευθείας στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που απλοποιεί σημαντικά τη διάγνωση. Κλινικά, μια τέτοια οστεοχονδρωσία μοιάζει με αυτό:
- Επαναλαμβανόμενος πόνος στο στήθος.
- τσίμπημα στο στήθος.
- Η παραμονή σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα προκαλεί δυσφορία.
- Όταν προσπαθείτε να βάλετε το χέρι σας πίσω από το κεφάλι σας, υπάρχει ένας οξύς πόνος.
- μειωμένη αρτηριακή πίεση?
- Η εμφάνιση σκολίωσης.
Η εμφάνιση οστεοχόνδρωσης βαθμού 2 προκαλείται από την απουσία ή την κακή θεραπεία της νόσου 1ου βαθμού.
Συμπτώματα θωρακικής οστεοχόνδρωσης 3 βαθμών
Εάν η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας 2ου βαθμού πραγματοποιήθηκε κακώς ή αργά, τότε η ασθένεια πηγαίνει στο επόμενο πιο επικίνδυνο στάδιο 3.
Μορφολογικά, μερική ή πλήρης καταστροφή του ινώδους δακτυλίου συμβαίνει στη σπονδυλική στήλη του ασθενούς. Η ικανότητα στερέωσης και απορρόφησης κραδασμών των σπονδύλων μειώνεται σημαντικά, οδηγώντας στο σχηματισμό μεσοσπονδύλιων προεξοχών και κηλών, ακολουθούμενες από τσιμπήματα νεύρων. Τα συμπτώματα είναι μόνιμα και σοβαρά, προκαλώντας πλήρη ενόχληση:
- Η εμφάνιση αιχμηρών πόνων τη στιγμή του βήχα, της βαθιάς αναπνοής ή απλώς του γέλιου.
- Συνεχής πόνος στην περιοχή της πληγείσας περιοχής της πλάτης.
- μεσοπλεύρια νευραλγία?
- αισθάνονται πόνο στην καρδιά?
- Πιθανό μούδιασμα και σπασμοί των άκρων.
- Παράπονα Περιορισμοί στην κινητικότητα των χεριών.
- σημεία δυσκινησίας των χοληφόρων και παγκρεατίτιδας.
- Επώδυνο μυρμήγκιασμα στο ηλιακό πλέγμα.
Όλα τα παραπάνω συμπτώματα είναι, ως επί το πλείστον, μόνιμης, ψυχαναγκαστικής φύσης. Μετά από κάθε δυναμική ή στατική φόρτιση, παρατηρείται απότομη αύξηση του πόνου, ο οποίος επιμένει και σε ύπτια θέση. Εάν ξεκινήσει και αυτό το στάδιο, αλλάζει ο μυελός των οστών και εμφανίζεται αναπηρία.
Θεραπεία θωρακικής οστεοχονδρωσίας 2, 3 μοίρες
Υπάρχει μόνο ένα μικρό κλάσμα της πιθανότητας η ασθένεια να πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Βασικά, κατά τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης με βαθμό 2 ή 3, εμφανίζεται είτε επιβράδυνση είτε διακοπή της εκφυλιστικής ανάπτυξης της νόσου.
Όλες οι προτεινόμενες μέθοδοι και μέθοδοι θεραπείας χωρίζονται σε φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές θεραπείες.
- Ιατρικός. Η κύρια κατεύθυνση των φαρμάκων που συνταγογραφεί ο γιατρός είναι η ανακούφιση από τον πόνο, η διέγερση της μικροκυκλοφορίας των ιστών και η μείωση της φλεγμονής. Τα φάρμακα ανακουφίζουν από τα δυσάρεστα συμπτώματα και συμβάλλουν στη βελτίωση της ευεξίας του ασθενούς. Ανάλογα με την εκδήλωση της νόσου, ένα άτομο που πάσχει από οστεοχονδρωσία μπορεί να συνταγογραφηθεί φαρμακευτική θεραπεία που:
- Ανακουφίστε τον επίμονο πόνο. Συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- Διατηρήστε υγρό στην κοιλότητα του δίσκου. Συνιστάται η χρήση παπαΐνης.
- Ανακουφίζει από σπασμούς και τσιμπήματα. Τα μυοχαλαρωτικά και τα αντισπασμωδικά θα βοηθήσουν.
- Αποκαταστήστε μια υγιέστερη κατάσταση του χόνδρινου ιστού. Εμφανίζεται η καταγραφή των χονδροπροστατευτών.
- μη ναρκωτικά. Αυτή η μορφή θεραπείας έχει θετική επίδραση τόσο μόνη της όσο και σε συνδυασμό με την παραδοσιακή θεραπεία. Στον κόσμο υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός τρόπων για τη βελτίωση της κατάστασης ενός ατόμου με οστεοχονδρωσία. Τα πιο σημαντικά είναι:
- Παραγωγή φαρμάκων σύμφωνα με τις συστάσεις της παραδοσιακής ιατρικής. Χρησιμοποιείται σε αφεψήματα και αφεψήματα από σελινόριζα ή ηλιέλαιο, διάφορες αλοιφές.
- Βελονισμός;
- Βοήθεια με χειρωνακτική και μεταισομετρική θεραπεία.
- Φυσικοθεραπεία;
- πλαστικό μασάζ?
- διόρθωση του τρόπου ζωής και της διατροφής του ασθενούς.
- Έλξη και στερέωση των σπονδύλων.
Στην οστεοχονδρωσία βαθμού 3, εκτός από άλλες μεθόδους, είναι συχνά απαραίτητο να καταφύγουμε σε χειρουργική επέμβαση. Τα φάρμακα που αναφέρονται μπορούν επίσης να συνδυαστούν με τη λήψη ορμονικών φαρμάκων όπως η πρεδνιζόνη.
Η οστεοχόνδρωση είναι μια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί προσοχή. Για να αποφευχθεί η ανάπτυξή του, συνιστάται η λήψη διαφόρων προληπτικών μέτρων, ο εμπλουτισμός της ζωής με αθλήματα και η τήρηση των κανόνων υγιεινής διατροφής.